Germania - kraj dobrych autostrad, wszechobecnego porządku i dbałości - od wszystkiego oczywiście znajdą się wyjątki, ale nie można im nie przyznać palmy pierwszeństwa jeśli chodzi o rewitalizację, poszanowanie dla obiektów historycznych, w czyimkolwiek wykonaniu by to nie było. W tym wypadku austriacki architekt - Peter Zumthor przyłożył rękę do powstania ciekawej mieszanki pozostałości kościelnych murów z nowoczesną architekturą, jednym słowem - muzeum Kolumba. Stworzył on po raz kolejny miejsce tak charakterystyczne dla jego filozofii - miejsce ciszy, spokoju, poszanowania dla przeszłości, kontekstu, lokalnej kultury.
Kolumba zostało założone w 1853 roku przez Towarzystwo Christian Art, które utrzymuje kolekcję sztuki religijnej już z czasów pierwszego wieku naszej ery, z której to pochodzi portret synowej cesarza Tyberiusza. Zbiory muzeum obejmują 2000 lat architektury i tyleż samo lat sztuki. Niedawno, pod koniec lat 90-tych ogłoszony został konkurs na nowy budynek muzealny, który miał zastąpić 4.300 m2 powierzchni, jaką dawniej zajmował budynek muzealny. Wygrał projekt Petera Zumthora, który wykorzystał pozostałe ściany i nieregularny plan wieloboku, na którym założony był pierwotnie kościół św. Kolumba. W efekcie powstał obiekt o powierzchni 17.222 m2, który kosztował niebagatelną sumę pieniędzy - 64,5 miliona dolarów.
Pierwotny kościół kolumba ma podwójną historię, jednak obie jego części stanowią dzisiaj integralną część nowego budynku. W czasie drugiej wojny światowej niemal całe sąsiedztwo zostało zrównane z ziemią. Bombardowanie przetrwała jedynie późnogotycka figura Maryi, której ocalenie uznano za cud, przeto wybudowano dla niej ośmioboczną kaplicę, która dzisiaj znajduje się wewnątrz muzeum Kolumba. W 1973 roku archeolodzy odkryli w pobliżu ruiny gotyckie, romańskie, a także średniowieczne pozostałości miasta, które do dzisiaj można podziwiać wewnątrz muzeum.
We wnętrzu prezentowana jest kolekcja dzieł sztuki od późnego antyku aż do współczesności. Budynek mieści 17 galerii, z których każda różni się proporcjami i oświetleniem właśnie po to, by każdemu ze zbiorów nadać indywidualną oprawę i adekwatny charakter.
W celu zachowania dostępu do starożytnych ruin, Zumthor stworzył dla nich swego rodzaju "zadaszenie", podtrzymywane przez szereg żelbetowych kolumn, uzyskując dzięki temu przestrzeń o wysokości niemal 40 metrów. Biorąc przykład z kaplicy maryjnej użył on "otwartych" cegieł do zabudowania pomieszczenia, uzyskując dzięki temu refleksy świetlne nadające wnętrzu niesamowity charakter.
